Bekir adında bir çocuk vardı,
Çocuk parkına giderdi her sabah.
Çocukluğu dolu dolu geçti,
İçinde sevinç ve neşe akardı.

Çocuk parkı, onun cennetiydi,
ÇP diye kısaltırdı o yerin adını.
Kaydıraklarda coşardı, sallanırken gülerdi,
Tüm çocuklarla birlikte, sevgiyle dalardı düşlere.

Gün geldi, Bekir büyüdü, genç oldu,
Artık çocuk parkında oyuncak değil,
Sunucu oldu, Twitch'te kendini buldu,
İzleyicileriyle heyecanla paylaşırdı sevinci.

Bekir, çocukluğunun hatıralarıyla,
Çocuk parkını ve gülümseyen yüzleri,
İzleyicilerine umut saçan bir hikaye anlattı,
ÇP'de büyüdüğünü, hayallerinin gerçek olduğunu söyledi.

Şimdi Bekir, Twitch sahnesinde parlar,
Her bir izleyiciye umut ve neşe saçar.
Çocuk parkındaki coşkuyu, sevgiyi sunar,
İzleyen herkesi büyülü bir dünyaya götürür.

Bekir'in yolculuğunda, çocuk parkının izleri,
Kalbinde taşıdığı en değerli hazine.
Bir çocuğun umudu, bir sunucunun coşkusu,
Tüm dünyaya yayılan bir şiir, büyülü bir serüven.


-whyghost