bu hayat öyle garip ki kimisi için güllük gülüstanlık kimisi ailesi ile oturup yemek yiyor kimisi kimseniz tek başına ölmemek için besleniyor kimisi sevdiği ile yan yana mutlu kimisi sevdiği kişinin mutluluğunu uzaktan izliyor kimisi babasıyla oturup dertleşiyor kimisi uzaktan babasınının başka çocuklara gösterdiği sevgiyi izleyip imreniyor kimisi bayramda annesinin elinin öpmeye gidiyor kimisi bayram da annesinin mezarında hüngür hüngür ağlıyor kimisi hangi üniversiteye gidicem diye dert yanıyor kimisi üniversite sınavına hazırlanıcak vakit bulamıyor çalışmaktan kısacası biz sevgisiz çocuklarız biz sevgiyi çok istedik fakat bize hiç gelmedi onun için sevmeyi bilmeyiz sevilmeyi haketmeyiz babasının bile sevmediği insanı başkası neden sevsin dimi arkadaşlar hayat böyle işte ağlamak istersin güçsüz görünmemek için yutarsın içine gömersin gözyaşlarını